-
1 τρῡγών
τρῡγών, όνος, ἡ, 1) die Turteltaube, nach ihrer girrenden Stimme genannt; Ar. Av. 309. 979; τρυγόνος λαλίστερος, sprichwörtlich von großer Geschwätzigkeit, Zenob. 6, 8; vgl. Mein. Men. p. 148 und Theocr. 15, 88. – 2) eine Rochenart mit einem Stachel am Schwanz; Epicharm. bei Ath. VII, 309 d; Luc. Tragodop. 262.
-
2 τρυγών
A turtle-dove, Columba turtur, Ar.Av. 302 (troch.), 979 (hex.), Ev.Luc.2.24, Gal.6.700, etc.; περιστεραὶ τρυγόνες Aristeas 145: prov. of a great talker,τρυγόνος λαλίστερος Men.416
, cf.Alex.92.3, Theoc. 15.88, Alciphr.3.29; πονηρὰ κατὰ τρυγόνα ψάλλεις, ἐπὶ τῶν ἐπιπόνως ζώντων, Diogenian.7.71, cf. Hsch. s.v. τρυγονοψάλλειν.II a kind of fish, the sting-ray,τρυγόνες ὀπισθόκεντροι Epich.66
, cf. Arist.HA 489b31, Antiph.26.23, Cels.6.9.6, Gal.Vict. Att.8; cf. τρυγόνιος. -
3 τρῡγών
τρῡγών, όνος, ἡ, (1) die Turteltaube, nach ihrer girrenden Stimme genannt; τρυγόνος λαλίστερος, sprichwörtlich von großer Geschwätzigkeit; (2) eine Rochenart mit einem Stachel am Schwanz -
4 λάλος
λάλος, ον, geschwätzig, plauderhaft; Eur. Suppl. 462; Ar. Ach. 716 Thesm. 393; sp. D., γῆρας Mel. 127 (VII, 417); auch τέττιξ, Bian. 3 (IX, 273); u. in Prosa, Plat. Gorg. 515 e; Arist. polit. 3, 4; Sp., übh. = sprechend, ἐγὼ γὰρ λάλος οὐκ ἀνδριὰς (stumm wie eine Bildsäule) εἶναι βούλομαι Luc. Vit. auct. 3; – τὸ λάλον, die Geschwätzigkeit, Philostr. – Auch act., λάλον Φοίβου ὕδωρ, das beredt macht, Anacr. 11, 7; vgl. Schol. Eur. Phoen. 222. – Dazu gehört der unregelmäßige compar. λαλίστερος, Ar. Ran. 91, Alexis Ath. IV, 133 c; superl. λαλίστατος, Eur. Cycl. 315; sprichwörtlich λαλίστερος τρυγόνος, Menand. bei Zenob. 6, 8.
См. также в других словарях:
τρυγόνα — Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 280 μ.) του νομού Καρδίτσας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Δραδότρυπας. * * * η / τρυγών, όνος, ΝΜΑ, και λόγιος τ. τρυγών Ν 1. το πτηνό τρυγόνι 2. κοινή σήμερα ονομασία τών ευρέως διαδεδομένων σελάχιων χονδροϊχθύων τού… … Dictionary of Greek
